Kannabinoidy to naturalne kompozycje występujące w konopiach siewnych. Spośród 480 różnych różnych związków obecnych w tej roślinie około 66 nazwano kannabinoidami. Najbardziej znanym spośród tych kompozycji jest kannabidiol (CBD). To ważny składnik, który stanowi około 40% ekstraktu z żywicy roślinnej.

Klasy kannabinoidów

Kannabinoidy są podzielone na następujące podklasy:

  • Kannabigerole (CBG)
  • Kannabichromen (CBC)
  • Kannabidiol (CBD)
  • Tetrahydrokannabinol (THC)
  • Kanabinol (CBN)
  • Kannabinodiol (CBDL)

Jak działają kannabinoidy

Kannabinoidy wywierają swoje działanie poprzez interakcję z określonymi receptorami kannabinoidowymi obecnymi na powierzchni komórek. Receptory te znajdują się w różnych częściach ośrodkowego układu nerwowego, a dwa główne typy receptorów kannabinoidowych w organizmie to CB1 i CB2.

W 1992 roku odkryto naturalną substancję w mózgu, która wiąże się z CB1, zwaną anandamidem. Ta substancja chemiczna podobna do kannabinoidów i inne, które zostały później odkryte, nazywane są endokannabinoidami.

Efekty kannabinoidów zależą od obszaru mózgu. Wpływ na układ limbiczny może zmienić pamięć, funkcje poznawcze i funkcjonowanie psychomotoryczne; wpływ na szlak mezolimbiczny może wpływać na reakcje nagrody i przyjemności, a także percepcję bólu.

Różnice między kannabinoidami

Główny sposób rozróżniania kannabinoidów opiera się na ich stopniu psychoaktywności.

Na przykład CBG, CBC i CBD nie są substancjami aktywnymi psychologicznie, ponieważ THC, CBN i CBDL wraz z niektórymi innymi kannabinoidami mają różne stopnie psychoaktywności.

Najliczniejszym z kannabinoidów jest CBD, o którym uważa się, że ma działanie przeciwlękowe, przeciwdziałając psychoaktywnym efektom THC. Kiedy THC jest wystawiony na działanie powietrza, utlenia się i tworzy CBN, który również oddziałuje z THC, zmniejszając jego wpływ. Właśnie dlatego konopie, które zostały pominięte, będą miały słabsze efekty podczas palenia, ze względu na zwiększoną wartość CBN do THC.

Kannabinoidy mogą mieć wiele korzystnych zastosowań w medycynie w chorobach bardzo różnych narządów i układów funkcjonalnych, spełniając różne działania wynikające z ich właściwości. Ponadto, często przynoszący naprawdę dobre efekty, ich użycie zapewnia więcej niż akceptowalny poziom bezpieczeństwa.

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Proszę wpisać swój komentarz!
Proszę podać swoje imię tutaj